Wat is er geworden van... Lousewies van der Laan?

De keuze voor dit blog van "Wat is er geworden van...?" ligt misschien niet direct voor de hand. We moeten het zoeken in de categorie 'politiek', en wel in het volgende nieuwsbericht (nu.nl): 

"DEN HAAG - D66 eist dat minister Rita Verdonk (Vreemdelingenzaken) opstapt, anders blaast de kleinste regeringsfractie het kabinet op. Fractievoorzitter Lousewies van der laan zei dat donderdagochtend na afloop van een marathondebat over de naturalisatie van Ayaan Hirsi Ali."

Dit vond plaats in 2006 en vermoedelijk was het dat jaar waarin ik politieke interesse begon te krijgen. Hoewel... dat kan niet helemaal waar zijn, als je je bedenkt dat Pim Fortuyn in 2002 vermoord werd en heel Nederland, jong en oud, als het ware niet anders kon dan de politiek te volgen. Nederland werd opgeschud door een politieke moord die tot op de dag vandaag met de huidige politiek van doen heeft. Het kabinet dat vervolgens zijn intrede deed, Balkenende-II, viel uiteindelijk na de hierboven genoemde opzegging van het vertrouwen in Rita Verdonk door D66. 

    Het nieuwsbericht wijst niet eenduidig naar een politicus die in dit blog centraal zal staan. Immers hebben we te maken met drie spelers: minister van Vreemdelingenzaken, Rita Verdonk; fractievoorzitter van D66, Lousewies van der Laan; en Ayaan Hirsi Ali, de VVD-politica en haar vermeende valse identiteit waar de kwestie om te doen was.

Ik ben mij er van bewust dat spanning opbouwen in deze context van weinig nut is, daar de titel weinig ruimte tot speculatie biedt, maar zelfs als we de titel even vergeten, moge het duidelijk zijn dat we het níet over Rita Verdonk gaan hebben. Zij was laatst nog te gast bij Pauw&Witteman, wat op zich een wonder mag heten, sinds zij met "Trots op Nederland" haar eigen politieke graf groef. Ze heeft een boek uitgebracht over haar politieke carrière, met een foto op de kaft waarvan het Ratelband-karakter er vanaf spat. Vreselijk.

    Evenmin gaan we het hebben over Ayaan Hirsi Ali. Hoewel er wel degelijk veel te schrijven valt over deze opvallende figuur, wil ik mij niet aan haar wagen. Over Ayaan Hirsi Ali zijn daarnaast hele boeken geschreven (ja, over Rita Verdonk ook...), en een minzaam blog als dit zou geen recht doen aan haar verhaal dat een zekere Somalische afkomst, de Nederlandse politiek en denktankwerk in de Verenigde Staten omvat. Haar verhaal is een verhaal waarin de hoofdrolspeler zich allerlei posities manoeuvreert, zorgend opschudding en beroering. Ze lijkt haar leven weer op de rit te hebben: volgens Wikipedia geniet zij sinds april dit jaar het Amerikaans staatsburgerschap, is ze getrouwd en heeft ze een zoon.  

    Goed, voordat we straks alsnog een heel blog aan Ayaan Hirsi Ali wijden, schakelen we snel over naar de persoon die overblijft: Lousewies van der Laan, destijds fractievoorzitter van D66. De reden dat juist zij het onderwerp is van deze "Wat is er geworden van?", is vooral aan haar naam. Haar naam heb ik altijd zo opvallend gevonden dat die altijd is blijven hangen in de bovenkamer. Ik ken veel varianten op de naam Loes, maar Lousewies is zonder twijfel de bijzonderste. De alliteratie met haar achternaam versterkt die bijzonderheid zo mogelijk nog meer.

In het licht van het congres van D66 in 2006, maakte NOVA (wat is er geworden van Clairy Polak?) een portret van Lousewies van der Laan. Het congres zou uiteindelijk leiden tot het opzeggen van het vertrouwen in minister Verdonk, en daarmee ook het kabinet. Verder werd ook gekeken naar het lijsttrekkerschap voor de komende verkiezingen, waar Alexander Pechtold uiteindelijk de voorkeur zou krijgen boven Lousewies van der Laan.

Deel 1 van het NOVA-portret: http://www.youtube.com/watch?v=ZfkOtse6jeY
Deel 2 van het NOVA-portret: http://www.youtube.com/watch?v=hsSsXdBXSjw

Dit portret laat mij vooral zien dat Nederland met het vertrek van Lousewies van der Laan uit Den Haag, een politiek talent verloren heeft. Daarnaast is ze ook nog grappig, getuige onderstaand citaat, en dat kan de politiek goed gebruiken.

"Ik had jou even gebeld, want ik was vergeten mijn maandverband mee te nemen. Nu kan ik nog even op en neer. Want ik dacht, anders blijf ik heen en weer lopen naar de wc en dan denken mensen ook: die is gek joh."

Lousewies van der Laan is bovenal een internationale vrouw, zo was zij onder andere ook actief in de Europese Commissie voordat zij naar Den Haag kwam, en haar website laat daar dan ook geen twijfel over bestaan: de voorpagina is geschreven in het Engels. Haar biografie is 'gelukkig' in het Nederlands. Gelukkig staat hier tussen aanhalingstekens omdat deze beknopte biografie niet verder gaat dan 2007, en dat is toch alweer zes jaar geleden. In dat jaar richtte ze haar eigen adviesbureau op, waarvan ze tot op de dag waarop de biografie voor het laatste gecheckt werd, directeur en consultant was. De laatste alinea bericht overigens over de zoon die Lousewies in 2004 kreeg. Zijn naam is Helix. Het opvallendenamensyndroom is kennelijk erfelijk.

    Om erachter te komen wat Lousewies momenteel doet, kunnen we altijd nog gebruik maken van de social media, althans, als je LinkedIn onder social media mag rekenen. Volgens haar profiel is ze vandaag de dag actief als vice-president van de Alliance of Liberals and Democrats for Europe. Gezien haar D66-achtergrond en haar activiteiten in de Europese Commissie, geen opmerkelijke carrière-move. Voor die positie van vice-president is ze momenteel, of in ieder geval nog op 20 november 2013, bezig met herverkiezingen.

Stiekem hoop ik dat Lousewies van der Laan ooit weer terugkomt naar Den Haag, al durf ik niet te veel te hopen. Ik draag D66 in wezen een warm hart toe, zeker gezien hun standpunten met betrekking tot het onderwijs, en ik gun D66 Lousewies van der Laan als politiek leider. Alexander Pechtold komt mij de keel uit (serieus) en ik vind dat na 6 jaar fractievoorzitterschap, het stokje voor de volgende verkiezingen wordt overgedragen aan iemand anders. Wie dan ook, zolang het Pechtold maar niet is. 

  Lousewies was in 2010 host van het tv-programma "All Women on Top", wat haar past als strijder voor vrouwenemancipatie. In het volgende fragment vraagt zij Edith Schippers of het tijd is voor een vrouwelijke premier. De vraag stellen is het daar tijd voor, Lousewies van der Laan. Natuurlijk is het daar tijd voor, zeg ik dan, en zegt ook Edith Schippers.

Dat Lousewies van der Laan het verlies in de strijd om het lijsttrekkerschap in 2006 als reden neerzette om Den Haag te verlaten, vind ik jammer. Verlies betekent niet altijd gezichtsverlies. Zelfs als een congres niet achter je staat, betekent niet dat je het vertrouwen niet meer kunt terugwinnen. Het lijsttrekkerschap is als het goed is een ideaal, en idealen zijn er om nagejaagd te worden. Neem Hillary Clinton: zij keerde Washington ook niet de rug toe, nadat zij niet tot presidentskandidaat voor de Democraten werd gekozen en haar meerdere moest erkennen in Obama. Ondertussen is zij op een andere manier actief gebleven in Washington en bereidt zich, volgens ingewijden, voor op de volgende verkiezingen voor het Witte Huis. Maar, Lousewies zal wel zo haar redenen gehad hebben om Den Haag te verlaten en je kunt toch niet zeggen dat ze daar slechter van geworden is. Mits ze herverkozen wordt, natuurlijk. Mocht dat niet gebeuren, zou ze kunnen besluiten haar oude ideaal nieuw leven in te blazen en alsnog lijsttrekker te worden. Er is immers niets zo veranderlijk als de politiek. 

---Morgen in "Wat is er geworden van...?"---